MUTLULUK

Mutluluk üzerine pek çok şey yazılmış, araştırmalar, tartışmalar yapılmıştır. İnsanlar hayatları boyunca mutluluğu elde etmek için çabalar, arar ve fakat başaramazlar. Uzakta bir yerlerde bir plan ve programın içinde ararız mutluluğu.

Sıran düşünce yapısında bizlere, mutluluğun bir şeyler yaparsak,bir şeylere sahip olursak elde edilebilecek bir şey olduğu öğretilir.'...iyi bir çocuk olursan herkes seni sever, arkadaşların seninle oyun oynamaktan mutlu olur' ya da 'hayatının bir düzeni olursa, işin, evin, eşin, çocukların olursa mutlu, mesut yaşarsın'...vs. Ve tabii ki bizler yeterli imkan ve paraya sahip olursak, yani şartları yerine getirirsek mutlu olacağımız inancıyla çabalarda çabalarız. Sonuç? Geçmişte mutlu olduğumuz anlara-anılara tutunuruz. Geçmişte yaşanan mutluluk tozdan ibarettir, mutlu anıların mutlulukla bir ilgisi yoktur. Eğer farkındalıkla ve samimiyetle kendimizi gözlemlersek bize mutluluk veren herhangi bir olayın ardından, duygu durumumuzun tersine doğru harekete geçtiğini görürüz. Çünkü mutluluk zaman içinde var olamaz, sadece AN içinde var olan bir HALdir.

Mutluluğun önündeki en büyük engellerin başında, mutluluğun bize dış dünyadan sağlanacağını düşünmemiz gelir. Gerçekte, mutluluk tek başına yaşanan bir duygudur, kişinin kendi iç dünyasıyla alakalıdır ve sadece kendisi mutluluğu yaratabilir. Kimse bizi mutlu kılamaz ve bizde geçici anlar dışında kimseyi mutlu edemeyiz. Herhangi bir koşulla bize dışarıda gelen mutluluk kaybolacaktır. Bu tarz duygular kısa sıçrayışlardır, özümüzdeki gerçek mutluluk değil.

Bir başka gereklilik, hatta zorunlu olan, mutluluğun olmazsa olmazı özgürlüktür. Sınırlamalardan, engellemelerden arındığımızda ortaya çıkan gerçek özgürlük. Hem endişe, kaygı içinde olup, hem zaman tarafından esir alınıp, hem başkalarının ördüğü duvarlar içinde yaşarken özgür olamayız, özgür değilsek mutlu olamayız. Bu hiç de kolay olmayan çetin bir yoldur fakat sonuç her şeye değecektir.

Hadi bir AN için kapat gözlerini ve kendini tüm duygularına, sezgilerine aç. En son ne zaman coşkuyla, heyecanla başın dönüp düşünceye kadar dönmüştün, ne zaman sadece kendin için bir şey yaptın sorgulamadan, ne zaman kahkahalarla güldün sevinçten,...! Ne zaman vazgeçtin duygularından, ne zaman vazgeçtin ÖZünü duymaktan, duyumsamaktan, ne zaman vazgeçtin her şeyin seninle varolduğunu bilmekte, ne zaman vazgeçtin kendi değerinden, ne zaman vazgeçtin ÖZüne güvenmekten, mutluluktan!