Eskiden büyük temizlik yapılırdı; kış ve yaz öncesi ne var ne yok yıkanır, elden geçirilir, atılacaklar, verilecekler ayrılırdı. Şimdilerde elbette ki temizlik var, ama genelde haftalık gelen yardımcılar ya da daha küçük çaplılar, nerdeee o eski temizlikler:))) Tabi ki hala hepimiz ara sıra şöyle bir elden geçirir, ayıklarız gardrobumuzu, çekmecelerimizi, çalışma masamızı, evimizi iş yerimizi vs... Artık kullanılmayan, ihtiyaçlarımızı karşılamayan, rengi solmuş, kırılmış, eskimiş, bozulmuş, hatta orda olduğunu bile unuttuğumuz bir zamanlar işe yarasa da artık çöp olmuş bir sürü ıvır zıvırı atarız. Bazılarıyla hatta gönül bağı kurmuşuzdur, atmamak için bir sürü bahane buluruz "ya belki lazım olur, dursun" ya da "ya ama hatırası var". Benden tavsiye atın gitsin:)
Pekiyi ya ruhumuzu, zihnimizi, bedenimizi? En son ne zaman ruhunuzu, zihninizi, bedeninizi bir gözden geçirdiniz? Hangi duygu, hangi düşünce, hangi alışkanlıklar artık size hizmet etmiyor? Hangisi eskimiş, hayatınızda kaç kişi var olmazsa olmaz ya da öylesine laf olsun diye görüştüğünüz, kaç inanış, kaç davranış var sırf öyle geldi, öyle gider diye devam ettiğiniz? Yaşam alanınızda bu kadar gereksiz şey birikse çöplüğe döndüğünü düşünürsünüz belki de, peki siz çöplük müsünüz?
Hadi bir düşünün bakalım mesela; zihninizdeki düşünceleri, duygularınızı, bir gözlemleyin bedeninizi.
Hangi düşünceler, hangi duygular tertemiz, tam da olması gerektiği yerde, hayatınızda hangi alanda size hizmet ediyor? Hangi duygular, hangi düşünceler sizi aşağı çekiyor, hayatınızda ne işe yarıyor? Hangi yemeklerle mideniz mutlu yada mutsuz? Gerçekten bedeniniz, organlarınız, hatta hücreleriniz sağlıklı mı? Peki siz aynaya bakınca kendinizi nasıl görüyor, kendinizi nasıl hissediyorsunuz?
Belki en zor şeydir bırakmak, vazgeçmek yıllarca alıştığımız, özümsediğimiz ve hatta zararlarını bile görmezden geldiğimiz bir eşyayı, duyguyu, davranışı, ...vs. Hep bir bahanemiz vardır ve aslında korkularımız ve güvensizliğimizdir nedeni tutunup kalışlarımızın. Korkarız bilinmeyenden, güvenemeyiz çünkü o kadar çöp biriktirmişizdir ki zihnimizde göremeyiz kendimizi!
Bir iyilik yapın kendinize, bırakın eşyalar dağınık kalırsa kalsın, siz duygularınızı, düşüncelerinizi derleyin, toplayın, duygularınızı temizleyin ve bedeninize değer verin sevin! Çünkü bırakabildiğimiz kadar özgür, dönüşebildiğimiz kadar güçlü, seve bildiğimiz kadar güzeliz!
YORUMLAR