İmam Camii - İsfahan İran

Safevîlerin en ihtişamlı hükümdarı Şah Abbas, Safevi Devleti’nin başkentini 1598’te, kuzeybatı şehir Kazvin’den İsfahan taşıdı. Kurak geniş toprakların içerisinden geçerek hayat veren Zayende Nehri (Zayandeh) etrafında, İran tarihinin en büyük programlardan biri halinde başlatılan şehir geliştirme projeleri ile döneminin en büyük başkentlerinden birini yarattı.

Öyle ki bu dönemde İsfahan, Roma ve Atina ile karşılaştırılacak kadar ünlüydü. Fars Körfezi ve İpek Yolu için önemli ticaret şehri haline gelen şehir Safevi mimarisinin en seçkin örnekleriyle süslendi. İmam Cami (Mescid-i İmam), Şeyh Lütfullah Camisi ve İmparatorluk sarayı Âlî Gapu (Osmanlı’daki Bab-ı Âli’ye nispeten) en önemli yapılar olarak günümüze kadar geldi.
Dünyanın en büyük meydanlarından olan İmam Meydanı’nın (Nakş-ı Cihan Meydanı) güney tarafında yer alan, eski adıyla Şah Camii, yeni adıyla İmam Camii, sadece İsfahan kentinin değil aynı zamanda tüm İran’da ünlü bir cami. Yapımına 1598 yılında başlanmış cami 1611’de tamamlanmış.


İmam Camii, İsfahan
Geleneksel mimarinin en güzel örneklerini barındıran yedi renkli mozaik çini süslemeleri ve hat yazılarının güzelliği etkileyici bir yer. Kapı, minare, kemer kubbe ve avlusuyla nefes kesici bir yapıt. Camide yaklaşık 472.500 çini olduğu tahmin ediliyor. Caminin kapısı yüksekliği ise 27 metre. 42 metre yüksekliğinde 2 minare ile cami taçlandırılmış.
Çinileriyle ünlü caminin hikâyesi ise ilginç. 18 yılda inşa edilen caminin mimarı, söylendiğine göre caminin inşası sırasında 3 yıl ortadan kaybolmuş. Sonrasında Şah’ın karşısına çıkarılan Mimar: “Camiyi bana zorla tamamlatmayın diye saklandım Şahım. Çünkü yıllara meydan okuyabilmesi için bu bekleyiş gerekliydi” demiş.

İran İslam mimarisinin mükemmel bir örneği olan cami, Fars Mimarisinin başyapıtlarından biri olarak kabul ediliyor. Cami İran 20.000 riyal banknotun arka yüzünde tasvir edilmiş. İmam Camii, Nakş-ı Cihan Meydanı ile birlikte UNESCO Dünya Mirası listesine yer alıyor.