YAŞADIKLARIMDAN NE ÖĞRENDİM?

Sizleri bilmem ama ben son on yıldır her doğum günümde bir sorgulamaya çekerim kendimi. Ne yaşadım? Neden yaşadım? Bir daha aynı şeyleri yaşamak istiyor muyum....vs. Her doğum günümde kafamda deli sorular. Cevaplara ne kadar uydum, kararlarımın arkasında ne kadar durdum, bir daha ki yılın sorguları oldu hep. Son üç yıla kadar gayet başarısız bir öğrenci oldum kendi sınavımda sonra ehh işte:) Bu yıla kadar öğrendiklerimin bir listesini yaptım ve sizlerle paylaşmak istedim.

Gördüğüm her şeyin ben olduğunu, ne ararsam kendimde aramam gerektiğini öğrendim,
Beni görmek istediği gibi değil olduğum gibi seven insanlara ihtiyacım olduğunu öğrendim,
Gerektiğinde yardım istemenin eksiklik olmadığını, her şeyi tek başına yapmaya çalışmanın kibirimden olduğunu öğrendim,
Mükemmel diye bir şey olmadığını, tam olmanın eksiklerle mümkün olduğunu öğrendim,
Yanlış yapmayan değil, yanlışı görebilen ve yanlışından ders alan, hırsla değil azimle yola devam eden biri olmanın, gerçek güç olduğunu öğrendim,
Yıllar boyunca yaşadığım her türlü hayal kırıklığı, kayıp, yenilgi ve acının aslında ne kadar büyük birer öğretmen olduğunu öğrendim,
En çok sevdiğim insanlara kızdığımı, kendi hatalarını yapmalarına dahi izin vermediğimi, adına sevgi dediğim çoğu davranışın aslında bencillik olduğunu öğrendim,
Kendimi ve başkalarını affetmeyi, şefkatli olmayı, kendime de başkalarına da beklentilerle zulüm etmemeyi, herkesi ve kendimi olduğu gibi kabul etmeyi öğrendim,
Hayatımdaki her bir insana, istedikleri ve ihtiyaçları olan mesafede değil, yakın ama incitmeyecek ve incinmeyecek mesafede durmam gerektiğini öğrendim,
Hayatı, insanları ve kendimi yargılamadan sadece izlemeyi, kul olduğumu kabul etmeyi öğrendim,
Hayatımın merkezinin yalnızca bana ait olduğunu, başka neyi koyarsam koyayım dengelerin bozulduğunu öğrendim,
Yakamı bir türlü bırakmayan benci insanları hayatımda aslında benim tuttuğumu ve onları kibarca yollamayı öğrendim,
Kendimle dalga geçebilmeyi, eksiklerimi kabul etmeyi, ama aynı zamanda da yapabildiklerim için de takdir etmeyi öğrendim,
Bırakabilmenin en büyük başarı olduğunu, ısrar ve inatla tutunmanın zayıflık olduğunu öğrendim,
BEN olmanın, BENİ tanımamın ne kadar değerli olduğunu öğrendim,
Kendime hissetmediğim hiç bir duyguyu başkasında tamamlayamayacağımı öğrendim,
Kulağın iyi dinlerse göz olacağını, DİNLEmenin değerini öğrendim,
Sözlerimin ancak benden bana olduğunu, kendimi duymayı öğrendim,
Marifetin sonu düşlemek, sona varmak değil, yolda olmak olduğunu öğrendim,
Yaşadığım her ne varsa sorumluluğunu almayı ama kendime kızmamayı öğrendim,
İhtiyacım olan her şeyin ÖZümde olduğunu, kendi ışığımı yakmanın en yegane görevim olduğunu öğrendim,
Neyi başarabileceğimi, benden başka kimsenin bilemeyeceğini, kendime bakmayı öğrendim ve her ne olursa olsun içimdeki iyiliğe inanmayı, iyiliğin aptallık olmadığını ÖZüme güvenmeyi öğrendim,
Bizi aydınlığa kavuşturacak bir şey varsa bunun yalnızca SEVMEK olduğunu öğrendim.
TANIDIĞIM, TANIMADIĞIM HER KİM VARSA HEPİNİZE TEŞEKKÜR EDERİM, HER NE ÖĞRENDİMSE SİZLERLE, SİZLER SAYESİNDE ÖĞRENDİM.